Het is weer begonnen, ‘Boer zoekt Vrouw’. Het datingprogramma naast ‘B&B vol Liefde’ waar half Nederland naar kijkt en vooral ook wat van vindt.
“Kijken jullie al die liefdesprogramma’s? En wat vinden jullie daar dan van? Jullie zien toch ook wel dat ‘Karel en Marie’ geen match zijn?” Een greep uit de vragen die wij dagelijks krijgen. Heerlijk om over te praten natuurlijk. En ja, wij kijken ze allemaal, naja allemaal is wat overdreven, maar wel veel. Door de vele verzoeken over onze visie op de datingprogramma’s zullen wij deze regelmatig, als ervaren Matchmakers, van ‘Boer zoekt Vrouw’ gaan delen.
Laten we vooropstellen dat het wel van lef getuigd als je je zo durft open te stellen op televisie. Maar ook de singles die zich aanmelden geven zich helemaal bloot. Hele liefdesserenades komen voorbij, maar of dat nu de taktiek is om iemand z’n hart te veroveren? Hier komen we later even op terug…
Het is een behoorlijke stap om je voor persoonlijke relatiebemiddeling aan te melden. Het is niet iets wat je zo even ‘besluit’, zoals wanneer je een paar nieuwe schoenen wilt kopen. Het is een proces waar je je voor open moet stellen. ‘Boer zoekt Vrouw’ zien wij echter niet als persoonlijke relatiebemiddeling, maar brieven swipen totdat je erbij neervalt. Want mijn god, wat moet je in hemelsnaam met 430 brieven Bernice? Hoe ga je daar 10 potentiële partners uit halen? Het lijkt wel tinder……..Is dit waar je als boer blij van wordt? Je ziet hier heel duidelijk Bernice haar shock reactie. Hoe moet zij dat in hemelsnaam aanpakken? Moeten hier niet even ervaren Matchmakers een voorselectie gaan maken? #Hintvoorderedactie 😉 Maar gelukkig is daar broer Allard to the rescue met wijze woorden: “Stap er luchtig in, je hoeft niet morgen met ze te trouwen hè”.
Maar wat een leuke boeren zitten er dit seizoen tussen, met ieder zo zijn eigenaardigheden, die gaandeweg het programma best uitgemeten zullen worden ‘a la Petri’ in B&B. Gelukkig weten we allemaal dat het televisie is, toch?
Ook Yvon onthoudt zich niet van commentaar over de leef- en werkomgeving van boer Richard in Slowakije op zijn vervallen communistische staatsbedrijf, die zij gekscherend “een romantisch oord” noemt waar toch nog 68 vrouwen eventueel naar toe willen emigreren. “Die huizen hebben geen dak, die dingen hebben geen dak!”, aldus Yvon. Ach antwoord Richard “ik kijk er doorheen” waarop Yvon lacht en zegt “je kijkt er inderdaad doorheen, dat zeg je goed’. Wel bijzonder knap als je dat kunt wanneer je je aanmeldt, want echt uitnodigend is het voor de meeste dames niet. Tenzij je er juist oog voor hebt om hier iets van te maken. Het is dan ook wel een hele leuke boer die Richard.
Nog even terugkomend op de liefdesserenades……Daar waar boer Haico en boer Piet het heerlijk vinden die liefdesodes te ontvangen en te lezen, zie je toch dat de vrouwelijk boeren, zoals Bernice en Claudia, hier iets meer sceptisch in zijn. De ongemakkelijkheid straalt er vanaf wanneer zij teksten lezen als “traktoren zijn rood, traktoren zijn blauw, sinds de eerste uitzending denk ik alleen maar aan jou”. En “Ik wilde 30 jaar geleden al verhuizen naar Frankrijk, maar dat is er nooit van gekomen. Medio volgend jaar wil ik stoppen met werken, misschien is dat een mooi moment om te verhuizen”, waarop Claudia lachend antwoord als een boer met kiespijn “ja ja”.
Dit zien wij ook in de praktijk ontzettend veel. Wanneer een man/vrouw zijn/haar droomleven omschrijft en de bewuste potentiële partner daar direct in betrekt, wordt dat vaak als beklemmend ervaren. Wanneer dit in zijn algemeenheid wordt besproken en iemand zich niet specifiek uitspreekt over de potentiële partner in kwestie, zwijmelen we weg. Het is dezelfde boodschap alleen anders ingepakt.
Tot zover wat wij hebben gezien bij aflevering 2 van ‘Boer zoekt Vrouw’. Leuk dat je meeleest…
