Zondagavond; Met een heerlijke cappucino van boerenlandmelk en een haverkoek van het land van boer Richard zetelen wij ons op de bank.
De brieven zijn gelezen, de selectie is gemaakt. Kom maar op met die speeddates van ‘welgeteld vijf minuten’ per deelnemer. De boeren klungelen wat onhandig met hun koeienkookwekker of theepotje. Lekkere afleider, dat wel… Wat moet je ook ineens met zo’n tiental mannen of vrouwen tegenover je, terwijl je helemaal geen dater bent?
We hadden vooral veel empathie voor boerin Bernice. Zelfs Yvon vroeg zich af of ze nog wel terug zou komen na al die brieven. Toch heeft ze een leuke selectie kunnen maken van tien jongens, waar er uiteindelijk vijf van overblijven. Vijf van de 430 brieven! We kunnen ons zomaar voorstellen dat je hier ‘FOMO’ van krijgt – de ‘angst’ om de juiste mis te lopen – daar deze nou net even niet zo lekker kan schrijven en er dus niet tussenuit is gepikt… De gemeenschappelijke deler die wij bij de vijf overgebleven jongens zien is dat ze stuk voor stuk een enorm open, blije en spontane uitstraling hebben. En ja hoor, Bernice vindt ze leuk en gelooft er wel in. Nou, wij ook! Goed gedaan, Bernice!
Niet alleen bij Bernice stroomde de ongemakkelijkheid er vanaf. Ook Richard kwam wat ongemakkelijk de trap af, waarna hij alle vrouwen een wat gekunstelde knuffel gaf. Maarja,wat wil je ook als er tien vrouwen onderaan een trap voor je staan te klappen?
Waar gaat het nu eigenlijk om bij deze speeddatesessies? Gaat het daadwerkelijk om de antwoorden op de vragen die de boeren stellen of puur om het gevoel wat je in de eerste vijf minuten bij iemand krijgt? Wij denken het laatste. Wanneer je een ‘goed’ gevoel bij iemand hebt, maakt het niet zo veel uit of je al dan niet gezamelijke hobby’s hebt. Als je het juiste gevoel echter niet hebt, ben je geneigd op zoek te gaan naar de verschillen om jezelf te ‘verkopen’ waarom het geen match is. Dit zie je ook heel duidelijk bij Haico. Een van de deelneemsters wijst hij af op basis van het verschil in geloof. Is dit de werkelijke reden? Of voelt hij zich gewoon niet comfortabel bij hun verschil in lengte? Had hij dit verschil in geloof bij de bijna twintig jaar jongere dame – die hij overigens wel kiest – ook als struikelblok ervaren? Net zoals Richard die toch de vegetarische dame meeneemt naar de volgende ronde, omdat ze toch wel erg leuk is ondanks ze vegetarisch is?
Claudia en Piet gaat het wat natuurlijker af. Wellicht komt dit door de ervaringen die zij al in hun leven hebben opgedaan op liefdesvlak. We gaan het de komende periode zien! Als de mannen doorgaan tenminste, daar Claudia de aflevering afsluit met de woorden: “Willen jullie wel mee?”
Tot zover wat wij hebben gezien bij aflevering 3 van ‘Boer zoekt Vrouw’. Leuk dat je meeleest…
